Met beperkte middelen, eigen aan hun sobere leefomstandigheden,
creëerden gasthuiszusters meesterwerkjes waarin ze uitdrukking konden geven
aan hun intiemste gedachten en gevoelens. Het Hooglied van Salomon
was hun grootste inspiratiebron.
Waren ze te beklagen omdat ze niet van het “echte” leven konden proeven
of moeten we medelijden hebben met de anderen die in een ruwe samenleving
een hele reeks plichten maar geen rechten hadden?
Door de problematiek van ongewenste zwangerschap te plaatsen
in een serene ruimte, typerend voor hospitalen en kloosters,
wou ik de tegenstelling in het leven van deze vrouwen in beeld brengen.
Een bidet was een dankbaar uitgangspunt voor mijn installatie.
|